Zmienna C, typy danych, stałe

Co to jest zmienna?

Zmienna to identyfikator, który służy do przechowywania pewnej wartości. Stałe nigdy nie mogą ulec zmianie w momencie wykonania. Zmienne mogą zmieniać się podczas wykonywania programu i aktualizować wartość zapisaną w nich.

Pojedynczej zmiennej można używać w wielu miejscach programu. Nazwa zmiennej musi mieć znaczenie. Powinien reprezentować cel zmiennej.

Example: Height, age, are the meaningful variables that represent the purpose it is being used for. Height variable can be used to store a height value. Age variable can be used to store the age of a person

Zmienna musi być najpierw zadeklarowana, zanim zostanie użyta gdzieś w programie. Nazwa zmiennej jest tworzona przy użyciu znaków, cyfr i znaku podkreślenia.

Poniżej przedstawiono zasady, które należy przestrzegać podczas tworzenia zmiennej:

  1. Nazwa zmiennej powinna składać się wyłącznie ze znaków, cyfr i znaku podkreślenia.
  2. Nazwa zmiennej nie powinna zaczynać się od cyfry.
  3. Nazwa zmiennej nie powinna składać się ze spacji.
  4. Nazwa zmiennej nie powinna składać się ze słowa kluczowego.
  5. „C” uwzględnia wielkość liter, co oznacza, że ​​zmienne o nazwach „wiek” i „WIEK” są różne.

Poniżej znajdują się przykłady prawidłowych nazw zmiennych w programie w języku „C”:

height or HEIGHT
_height
_height1
My_name

Poniżej podano przykłady nieprawidłowych nazw zmiennych w programie w języku „C”:

1height
Hei$ght
My name

Na przykład deklarujemy zmienną całkowitą moja_zmienna i przypisz mu wartość 48:

int my_variable;
my_variable = 48;

Nawiasem mówiąc, możemy zarówno zadeklarować, jak i zainicjować (przypisać wartość początkową) zmienną w jednej instrukcji:

int my_variable = 48;

Typy danych

'C' udostępnia różne typy danych, aby ułatwić programistom wybór odpowiedniego typu danych zgodnie z wymaganiami aplikacji. Oto trzy typy danych:

  1. Prymitywne typy danych
  2. Pochodne typy danych
  3. Typy danych zdefiniowane przez użytkownika

Istnieje pięć podstawowych, podstawowych typów danych,

  1. int dla danych całkowitych
  2. char dla danych znakowych
  3. float dla liczb zmiennoprzecinkowych
  4. double dla liczb zmiennoprzecinkowych podwójnej precyzji
  5. unieważnić

Tablice, funkcje, wskaźniki, struktury są pochodnymi typami danych. Język 'C' zapewnia bardziej rozbudowane wersje wyżej wymienionych podstawowych typów danych. Każdy typ danych różni się od siebie rozmiarem i zakresem. Poniższa tabela przedstawia rozmiar i zakres każdego typu danych.

Rodzaj danych Rozmiar w bajtach łodzie
Znak lub znak ze znakiem 1 -128 do 127
Niepodpisany znak 1 0 do 255
int lub podpisany int 2 -32768 do 32767
Bez znaku wew 2 0 do 65535
Krótki int lub krótki int bez znaku 2 0 do 255
Podpisano krótki int 2 -128 do 127
Long int lub Signed long int 4 -2147483648 do 2147483647
Długie int bez znaku 4 0 do 4294967295
unosić się 4 3.4E-38 do 3.4E+38
Podwójna 8 1.7E-308 do 1.7E+308
Długi podwójny 10 3.4E-4932 do 1.1E+4932

Note: W C nie ma typu danych Boolean.

Typ danych całkowitych

Liczba całkowita to nic innego jak liczba całkowita. Zakres typu danych typu całkowitego różni się w zależności od maszyny. Standardowy zakres typu danych całkowitych to -32768 do 32767.

Liczba całkowita ma zazwyczaj 2 bajty, co oznacza, że ​​zajmuje łącznie 16 bitów w pamięci. Pojedyncza wartość całkowita zajmuje 2 bajty pamięci. Typ danych całkowitych dzieli się dalej na inne typy danych, takie jak short int, int i long int.

Każdy typ danych różni się zakresem, mimo że należy do rodziny typów danych całkowitych. Rozmiar nie może się zmieniać dla każdego typu danych rodziny liczb całkowitych.

Typ short int jest używany głównie do przechowywania małych liczb, typ int służy do przechowywania wartości całkowitych o średniej wielkości, a typ long int służy do przechowywania dużych wartości całkowitych.

Ilekroć chcemy użyć typu danych typu całkowitego, stawiamy int przed identyfikatorem, takim jak:

int age;

W tym przypadku wiek jest zmienną typu całkowitego, która może być używana do przechowywania wartości całkowitych.

Typ danych zmiennoprzecinkowy

Podobnie jak liczby całkowite, w programie „C” możemy również skorzystać z typów danych zmiennoprzecinkowych. Słowo kluczowe „float” służy do reprezentowania zmiennoprzecinkowego typu danych. Może przechowywać wartość zmiennoprzecinkową, co oznacza, że ​​liczba składa się z ułamka zwykłego i części dziesiętnej. Wartość zmiennoprzecinkowa to liczba rzeczywista zawierająca przecinek dziesiętny. Typ danych Integer nie przechowuje części dziesiętnej, dlatego możemy używać liczb zmiennoprzecinkowych do przechowywania części dziesiętnej wartości.

Ogólnie rzecz biorąc, float może przechowywać do 6 wartości precyzji. Jeśli float nie jest wystarczający, możemy użyć innych typów danych, które mogą przechowywać duże wartości zmiennoprzecinkowe. Typ danych double i long double są używane do przechowywania liczb rzeczywistych z precyzją odpowiednio do 14 i 80 bitów.

Podczas używania liczby zmiennoprzecinkowej słowo kluczowe float/double/long double musi być umieszczone przed identyfikatorem. Prawidłowe przykłady to:

float division;
double BankBalance;

Znakowy typ danych

Znakowe typy danych służą do przechowywania wartości pojedynczego znaku ujętej w pojedyncze cudzysłowy.

Znakowy typ danych zajmuje maksymalnie 1 bajt miejsca w pamięci.

Przykład,

Char letter;

Nieważny typ danych

Typ danych void nie zawiera ani nie zwraca żadnej wartości. Jest używany głównie do definiowania funkcji w „C”.

Przykład,

void displayData()

Deklaracja typu zmiennej

int main() {
int x, y;
float salary = 13.48;
char letter = 'K';
x = 25;
y = 34;
int z = x+y;
printf("%d \n", z);
printf("%f \n", salary);
printf("%c \n", letter);
return 0;}

Wyjście:

59
13.480000
K

Możemy zadeklarować wiele zmiennych o tym samym typie danych w jednym wierszu, oddzielając je przecinkiem. Zwróć także uwagę na użycie specyfikatorów formatu w printf funkcja wyjściowa float (%f) i char (%c) oraz int (%d).

Stałe

Stałe to stałe wartości, które nigdy się nie zmieniają podczas wykonywania programu. Oto różne typy stałych:

Stałe całkowite

Stała całkowita to nic innego jak wartość składająca się z cyfr lub liczb. Wartości te nigdy nie zmieniają się podczas wykonywania programu. Stałe całkowite mogą być ósemkowe, dziesiętne i szesnastkowe.

  1. Stała dziesiętna zawiera cyfry od 0 do 9, np.
Example, 111, 1234

Powyżej znajdują się prawidłowe stałe dziesiętne.

  1. Stała ósemkowa zawiera cyfry z zakresu 0-7 i tego typu stałe są zawsze poprzedzone 0.
Example, 012, 065

Powyżej znajdują się prawidłowe stałe ósemkowe.

  1. Stała szesnastkowa zawiera cyfrę od 0 do 9 oraz znaki AF. Stałe szesnastkowe są zawsze poprzedzone znakiem 0X.
Example, 0X2, 0Xbcd

Powyżej znajdują się prawidłowe stałe szesnastkowe.

Stałe całkowite ósemkowe i szesnastkowe są bardzo rzadko używane w programowaniu za pomocą „C”.

Stałe znakowe

Stała znakowa zawiera tylko jeden znak ujęty w pojedynczy cudzysłów (”). Możemy również reprezentować stałą znakową, podając jej wartość ASCII.

Example, 'A', '9'

Powyżej znajdują się przykłady prawidłowych stałych znakowych.

Stałe łańcuchowe

Stała łańcuchowa to sekwencja znaków ujęta w podwójne cudzysłowy (“”).

Example, "Hello", "Programming"

Oto przykłady prawidłowych stałych łańcuchowych.

Prawdziwe stałe

Podobnie jak stałe całkowite, które zawsze zawierają wartość całkowitą. „C” zapewnia również stałe rzeczywiste, które zawierają kropkę dziesiętną lub wartość ułamkową. Stałe rzeczywiste są również nazywane stałymi zmiennoprzecinkowymi. Stała rzeczywista zawiera kropkę dziesiętną i wartość ułamkową.

Example, 202.15, 300.00

Są to prawidłowe stałe rzeczywiste w 'C".

Rzeczywistą stałą można również zapisać jako:

Mantissa e Exponent

Na przykład, aby zadeklarować wartość, która nie zmienia się jak klasyczna stała okrągła PI, istnieją dwa sposoby zadeklarowania tej stałej

  1. Przy użyciu const słowo kluczowe w deklaracji zmiennej, które zarezerwuje pamięć do przechowywania
  2. #include <stdio.h>
    int main() {
    const double PI = 3.14;
    printf("%f", PI);
    //PI++; // This will generate an error as constants cannot be changed
    return 0;}
  3. Przy użyciu #definiować dyrektywa przedprocesorowa, która nie wykorzystuje pamięci do przechowywania i nie umieszcza znaku średnika na końcu tej instrukcji
  4. #include <stdio.h>
    #define PI 3.14
    int main() {
    printf("%f", PI);
    return 0;}

Podsumowanie

  • Stała to wartość, która nie zmienia się podczas wykonywania programu.
  • Zmienna to identyfikator używany do przechowywania wartości.
  • Istnieją cztery powszechnie używane typy danych, takie jak int, float, char i void.
  • Każdy typ danych różni się od siebie rozmiarem i zakresem.