7 zasad testowania oprogramowania z przykładami

✨ Najważniejsze wnioski: Siedem zasad testowania oprogramowania pomaga zespołom QA w efektywnym testowaniu, wczesnym wykrywaniu defektów i zapewnianiu, że oprogramowanie spełnia potrzeby użytkowników. Stosując te zasady, testerzy oszczędzają czas, obniżają koszty i dostarczają aplikacje wyższej jakości, zgodne z celami biznesowymi.

Jakie są 7 zasad testowania oprogramowania? 

Testowanie oprogramowania jest krytyczną fazą Cykl życia oprogramowania (SDLC) co gwarantuje, że aplikacje spełniają potrzeby biznesowe, działają niezawodnie i zapewniają pozytywne doświadczenia użytkownika. Jednak samo przeprowadzanie testów nie wystarczy. Aby zmaksymalizować wydajność i efektywność, testerzy postępują zgodnie z zestawem 7 podstawowe zasady testowania oprogramowania, powszechnie uznawane i promowane przez ISTQB (Międzynarodowa Rada Kwalifikacji w Testowaniu Oprogramowania).

Te siedem zasad pełnią funkcję wytycznych do planowania, projektowania i przeprowadzania testów. Podkreślają, że testowanie nie polega na udowadnianiu, że produkt jest wolny od błędów, ale na zmniejszenie ryzyka, wykrywanie defektów i weryfikacja, czy oprogramowanie spełnia rzeczywiste wymagania. Na przykład, wyczerpujące testowanie wszystkich możliwych danych wejściowych jest niemożliwe, ale skupienie się na testowaniu opartym na ryzyku zapewnia dokładną walidację najbardziej krytycznych obszarów.

Zrozumienie i stosowanie tych zasad pomaga specjalistom ds. zapewnienia jakości:

  • Optymalizacja zasobów poprzez testowanie mądrzej, a nie ciężej.
  • Wykrywaj wady na wczesnym etapie, gdy ich naprawa jest tańsza i szybsza.
  • Dostosuj strategie testowania na podstawie kontekstu oprogramowania.
  • Dostarczaj wartość biznesową, zapewniając, że produkt rozwiązuje problemy użytkowników.

Krótko mówiąc, zasady te zapewniają fundament strukturalny w celu efektywnego testowania, zapewnienia wyższej jakości oprogramowania, obniżenia kosztów i zwiększenia zadowolenia klientów.

Poznajmy zasady testowania za pomocą poniższych wskazówek przykład wideo-

Kliknij w tym miejscu jeśli film nie jest dostępny

Zasada 1: Testowanie pokazuje obecność defektów

Pierwsza zasada testowania oprogramowania głosi, że testowanie może ujawnić wady, ale nie może udowodnić ich brakuInnymi słowy, pomyślne przeprowadzenie testów dowodzi jedynie istnienia błędów, a nie tego, że oprogramowanie jest całkowicie wolne od błędów.

Na przykładJeśli zespół ds. zapewnienia jakości wykona zestaw przypadków testowych i nie znajdzie żadnych błędów, nie gwarantuje to braku defektów w oprogramowaniu. Oznacza to jedynie, że przeprowadzone testy nie ujawniły problemów. W nieprzetestowanych scenariuszach lub przypadkach brzegowych nadal mogą znajdować się ukryte błędy.

Zasada ta pomaga ustalić realistyczne oczekiwania interesariuszyZamiast obiecywać, że produkt jest „wolny od błędów”, testerzy powinni przekazać, że ich rolą jest zmniejszyć ryzyko poprzez znalezienie jak największej liczby usterek w określonym czasie i przy wykorzystaniu określonych zasobów.

Kluczowe spostrzeżenia:

  • Cel badania: Wykrywanie wad, a nie gwarantowanie doskonałości.
  • Ograniczenie: Nawet wielokrotne testy nie są w stanie zagwarantować, że oprogramowanie będzie w 100% wolne od błędów.
  • Najlepsze praktyki: Łącz różne techniki testowania (jednostkowe, integracyjne, systemowe), aby zmaksymalizować zasięg.

Uznając, że testowanie udowadnia, obecność, a nie brak wadySpecjaliści ds. zapewnienia jakości mogą skuteczniej planować strategie testowania i zarządzać oczekiwaniami klientów i interesariuszy.

Typowe narzędzia do wykrywania defektów: SonarQube i ESLint identyfikują problemy z kodem statycznie, podczas gdy Selenium oraz Postman włącz dynamiczne testowanie defektów w czasie wykonywania.

Zasada 2: Wyczerpujące testowanie jest niemożliwe

Druga zasada testowania oprogramowania głosi, że: nie da się przetestować każdego możliwego wejścia, ścieżki lub scenariusza w aplikacjiWspółczesne systemy oprogramowania są bardzo złożone, a liczba potencjalnych przypadków testowych rośnie wykładniczo z każdą funkcją lub polem wprowadzania danych.

Na przykładWyobraź sobie prosty formularz z 10 polami wprowadzania, z których każde akceptuje 5 możliwych wartości. Przetestowanie wszystkich kombinacji wymagałoby 510=9,765,6255 10 9,765,625510^{625} = XNUMX XNUMX XNUMX = XNUMX przypadków testowych — zadanie niepraktyczne i kosztowne.

Ponieważ wyczerpujące testowanie jest nierealne, testerzy polegają na testowanie oparte na ryzyku, partycjonowanie równoważności i analiza wartości brzegowych aby zoptymalizować pokrycie testami. Te techniki pozwalają zespołom zidentyfikować obszary wysokiego ryzyka i skupić swoje wysiłki tam, gdzie awarie są najbardziej prawdopodobne lub mają największy wpływ.

Kluczowe spostrzeżenia:

  • Dlaczego dokładne testowanie się nie udaje: Zbyt wiele możliwych kombinacji testów.
  • Rozwiązanie: Stosuj techniki projektowania testów w celu ograniczenia zakresu bez utraty jakości.
  • Najlepsze praktyki: Nadaj priorytet funkcjom wysokiego ryzyka i krytycznym dla firmy przepływom pracy.

Zespoły ds. zapewnienia jakości, uznając, że przeprowadzenie wyczerpujących testów jest niemożliwe, mogą testuj mądrzej, a nie ciężej — równoważenie dokładności z wydajnością w celu dostarczania niezawodnego oprogramowania przy rzeczywistych ograniczeniach.

Typowe narzędzia do testowania opartego na ryzyku:TestRail i Zephyr ustalają priorytety przypadków testowych na podstawie ryzyka. JaCoCo mierzy pokrycie kodu w celu optymalizacji wysiłków testowych.

Zasada 3: Wczesne testowanie

Trzecia zasada podkreśla, że testowanie powinno rozpocząć się jak najwcześniej w cyklu życia oprogramowania (SDLC). Wykrywanie usterek podczas wymagania lub faza projektowania jest o wiele tańsze i szybsze niż znalezienie ich później w fazie rozwoju lub po wydaniu.

Z mojego doświadczenia w przemyśle wynika, że ​​naprawa usterki na etapie projektowania może kosztować zaledwie $1, podczas gdy ta sama wada może kosztować do $ 100 jeśli zostanie wykryte w produkcji. To pokazuje dlaczego wczesne zaangażowanie testerów jest niezbędna.

Na przykładjeśli zespoły ds. zapewnienia jakości uczestniczą w przeglądy wymagań oraz przeglądy projektówPotrafią identyfikować niejednoznaczności i błędy logiczne jeszcze przed napisaniem kodu. To proaktywne podejście zapobiega kosztownym przeróbkom, skraca cykle rozwoju i poprawia jakość oprogramowania.

Kluczowe spostrzeżenia:

  • Dlaczego wczesne testowanie jest ważne: Tańsze i szybsze usuwanie usterek.
  • Najlepsze praktyki: Rozpocznij testowanie na etapie projektowania/wymagań, a nie po kodowaniu.
  • Wpływ na świat rzeczywisty: Zmniejsza opóźnienia w projektach, przekroczenia budżetu i niezadowolenie klientów.

Integrując wczesne testy, organizacje przechodzą z podejście reaktywne (znajdowanie błędów za późno) do Proaktywne podejście (zapobiegając wczesnym ujawnieniom usterek), co prowadzi do zwiększenia niezawodności oprogramowania i zaufania interesariuszy.

Popularne narzędzia do wczesnego testowania: Cucumber Umożliwia BDD już na etapie wymagań. Jenkins i GitHub Actions automatyzują natychmiastowe wykonywanie testów.

Zasada 4: Wada ClusterING

Czwarta zasada Testowanie oprogramowania is Wada ClusterING, Który to stwierdza niewielka liczba modułów zwykle zawiera większość defektów. To następuje po Zasada Pareto (zasada 80/20): o 80% problemów z oprogramowaniem występuje w 20% modułówW praktyce oznacza to, że złożone, często modyfikowane lub wysoce zintegrowane komponenty są bardziej podatne na błędy.

Na przykład, systemy logowania i uwierzytelniania często zawierają nieproporcjonalnie dużą liczbę błędów, ponieważ dotyczą kwestii bezpieczeństwa, wielu zależności i częstych aktualizacji.

Analizując wcześniejsze raporty o błędach i wzorce użytkowania, zespoły ds. zapewnienia jakości mogą identyfikować obszary wysokiego ryzyka i ustalić priorytety działań testowych odpowiednio. Dzięki temu zasoby będą skoncentrowane tam, gdzie będą miały największy wpływ na jakość.

Kluczowe spostrzeżenia:

  • Zasada Pareto w działaniu: Większość usterek koncentruje się w niewielkiej liczbie modułów.
  • Najlepsze praktyki: Śledź zagęszczenie defektów, prowadź historię defektów i przydziel więcej testów do obszarów obarczonych ryzykiem.
  • Korzyści: Zwiększa efektywność testów, koncentrując wysiłki tam, gdzie są najbardziej potrzebne.

Zgrupowanie defektów podkreśla znaczenie ukierunkowane strategie testowania, umożliwiając zespołom maksymalizację zasięgu przy jednoczesnym minimalizowaniu wysiłku.

Popularne narzędzia dla Wada ClusterINGJira udostępnia mapy cieplne pokazujące rozkład defektów. CodeClimate identyfikuje złożone, podatne na błędy moduły.

Zasada 5: Paradoks pestycydów

Piąta zasada testowania oprogramowania to Paradoks pestycydów. Stwierdza, że jeśli ten sam zestaw przypadków testowych będzie powtarzany w dłuższym okresie czasu, w końcu przestaną znajdować nowe defektyPodobnie jak szkodniki uodporniają się na ten sam pestycyd, oprogramowanie staje się „odporne” na powtarzające się przypadki testowe.

Na przykładAplikacja do planowania zasobów może przejść wszystkie dziesięć oryginalnych przypadków testowych po kilku cyklach testowania. Jednak w nieprzetestowanych ścieżkach kodu mogą nadal występować ukryte defekty. Poleganie na tych samych testach tworzy fałszywe poczucie bezpieczeństwa.

Jak uniknąć paradoksu pestycydów

  • Regularnie przeglądaj i aktualizuj przypadki testowe aby odzwierciedlić zmiany w wymaganiach i kodzie.
  • Dodaj nowe scenariusze testowe aby objąć nieprzetestowane ścieżki, przypadki brzegowe i integracje.
  • Użyj narzędzi do pomiaru pokrycia kodu w celu zidentyfikowania luk w wykonywaniu testów.
  • Zróżnicuj podejścia testowetakie jak łączenie ręcznego testowania eksploracyjnego z automatyzacją.

Kluczowe spostrzeżenia:

  • Problem: Powtarzane testy z czasem tracą skuteczność.
  • Rozwiązanie: Ciągłe odświeżanie i rozszerzanie zakresu testów.
  • Korzyści: Zapewnia długoterminową skuteczność procesu testowania.

Aktywnie zapobiegając paradoksowi pestycydów, zespoły ds. zapewnienia jakości zapewniają, że ich testy pozostają solidne, adaptacyjne i zdolne do wykrywania nowych defektów.

Popularne narzędzia dla Wariacja testuMockaroo generuje zróżnicowane dane testowe. Session Tester wspiera testowanie eksploracyjne nowych scenariuszy.

Zasada 6: Testowanie jest zależne od kontekstu

Szósta zasada testowania oprogramowania podkreśla, że podejścia testowe muszą być dostosowane do kontekstu testowanego systemuNie ma jednej uniwersalnej strategii testowania — metody, techniki i priorytety zależą od rodzaju oprogramowania, jego przeznaczenia i oczekiwań użytkowników.

Na przykład:

  • Aplikacja e-commerce: Testowanie skupia się na doświadczeniu użytkownika, bezpieczeństwie płatności i skalowalności w celu obsługi dużego ruchu.
  • System bankomatowy: Testowanie ma na celu zapewnienie dokładności transakcji, odporności na błędy i ścisłej zgodności z przepisami bankowymi.

Zasada ta uczy, że to, co sprawdza się w jednym typie systemu, może być zupełnie nieodpowiednie w innym. Kontekst kształtuje projekt testu, głębokość testu i kryteria akceptacji.

Kluczowe spostrzeżenia:

  • Definicja: Strategia testowania różni się w zależności od dziedziny oprogramowania, ryzyka i celu.
  • Przykłady: Systemy e-commerce i ATM ilustrują różne potrzeby testowe.
  • Najlepsze praktyki: Przed zaprojektowaniem przypadków testowych oceń cele biznesowe, wymogi regulacyjne i poziomy ryzyka.

Stosując testy zależne od kontekstu, zespoły ds. zapewnienia jakości zapewniają, że ich wysiłki są dostosowane do rzeczywistych ryzyk i oczekiwań użytkowników, co prowadzi do bardziej trafnych i skutecznych wyników testów.

Typowe narzędzia do zastosowań w określonym kontekście:BrowserStack obsługuje testowanie między przeglądarkami, Appium zarządza testowaniem mobilnym, JMeter koncentruje się na wydajności.

Zasada 7: Błąd braku błędów

Siódma zasada testowania oprogramowania podkreśla Błąd braku błędówco oznacza, że ​​nawet jeśli system jest niemal wolny od błędów, może nadal być nieużyteczny, jeśli nie spełnia wymagań użytkownikaTestowanie musi weryfikować nie tylko poprawność, ale także przydatność do celu.

Na przykładWyobraź sobie aplikację do obsługi płac, która przeszła wszystkie testy funkcjonalne i nie ma żadnych zgłoszonych błędów. Jeśli jednak nie spełnia ona zaktualizowanych przepisów podatkowych, oprogramowanie jest praktycznie bezużyteczne dla klienta — pomimo tego, że jest „bez błędów".

Zasada ta ostrzega przed utożsamianiem poprawność techniczna w sukces w interesachOprogramowanie musi rozwiązywać właściwy problem, a nie tylko działać bez błędów.

Kluczowe spostrzeżenia:

  • Definicja: Oprogramowanie wolne od błędów może nadal nie spełniać wymagań, jeśli nie jest skuteczne.
  • Przykład: System płacowy przeszedł testy, ale nie jest zgodny z przepisami.
  • Najlepsze praktyki: Dostosuj testy do potrzeb biznesowych, oczekiwań użytkowników i standardów regulacyjnych.

Mając na uwadze tę zasadę, specjaliści ds. zapewnienia jakości skupiają się na: testowanie zorientowane na wartości, gwarantując, że oprogramowanie oprócz jakości technicznej będzie również przydatne w praktyce.

Typowe narzędzia do walidacji wymagań:UserVoice zbiera opinie użytkowników, FitNesse umożliwia przeprowadzanie testów akceptacyjnych zrozumiałych dla biznesu, gwarantując, że oprogramowanie dostarcza oczekiwaną wartość wykraczającą poza poprawność techniczną.

Jak zastosować te zasady w rzeczywistych projektach?

Zrozumienie tych siedmiu zasad to dopiero pierwszy krok. Aby zmaksymalizować ich wpływ, zespoły ds. zapewnienia jakości powinny konsekwentnie stosować je w rzeczywistych projektach. Oto kilka sprawdzonych, najlepszych praktyk:

  • Wdrażanie testów opartych na ryzyku: Skoncentruj się na funkcjach i modułach o znaczeniu krytycznym dla biznesu, które charakteryzują się wysokim prawdopodobieństwem wystąpienia błędów.
  • Zacznij wcześnie w cyklu SDLC: Zaangażuj testerów w przeglądy wymagań i projektów, aby wykryć problemy na wczesnym etapie.
  • Ciągła aktualizacja przypadków testowych: Zapobiegaj paradoksowi pestycydów poprzez odświeżanie i urozmaicanie scenariuszy testowych.
  • Zastosuj mieszankę poziomów testowania: Łączenie testów jednostkowych, integracyjnych, systemowych i akceptacyjnych w celu uzyskania szerszego zasięgu.
  • Wykorzystuj automatyzację tam, gdzie jest to praktyczne: Zautomatyzuj testy regresyjne i powtarzalne, aby zaoszczędzić czas i zmniejszyć liczbę błędów.
  • Monitoruj klastrowanie defektów: Śledź zagęszczenie defektów i przydziel więcej zasobów testowych modułom wysokiego ryzyka.
  • Dostosuj do kontekstu projektu: Dostosuj strategie testowania w oparciu o daną dziedzinę (np. finanse, opieka zdrowotna, handel elektroniczny).
  • Sprawdź wymagania, nie tylko funkcjonalność: Upewnij się, że oprogramowanie odpowiada potrzebom biznesowym i oczekiwaniom użytkowników.
  • Zastosuj wskaźniki i narzędzia: Wykorzystaj narzędzia do monitorowania pokrycia kodu, zarządzania testami i śledzenia błędów, aby wprowadzić ulepszenia.
  • Komunikuj się jasno z interesariuszami: Ustal realistyczne oczekiwania — testowanie zmniejsza ryzyko, ale nie gwarantuje produktu wolnego od błędów.

Integrując te praktyki, organizacje przekształcają siedem zasad z teorii w praktyczny strategia testowania która dostarcza wysokiej jakości, niezawodne oprogramowanie.

Sprawdź swoje umiejętności testowania

Ważne jest, aby podczas testowania oprogramowania osiągać optymalne rezultaty, nie odchodząc od celu. Jak jednak upewnić się, że stosujesz właściwą strategię testowania?  

Aby to zrozumieć, wyobraź sobie sytuację, w której przenosisz plik z folderu A do folderu B. Pomyśl o wszystkich możliwych sposobach sprawdzenia tego.

Oprócz typowych scenariuszy możesz również przetestować następujące warunki

  • Próbuję przenieść plik, gdy jest on otwarty
  • Nie masz uprawnień bezpieczeństwa, aby wkleić plik do folderu B
  • Folder B znajduje się na dysku współdzielonym, a pojemność pamięci masowej jest pełna.
  • W folderze B znajduje się już plik o tej samej nazwie; w rzeczywistości lista jest nieskończona
  • Lub załóżmy, że masz 15 pól wejściowych do przetestowania, każde z nich ma 5 możliwych wartości, liczba testowanych kombinacji wyniesie 5^15

Gdybyś miał przetestować wszystkie możliwe kombinacje, CZAS I KOSZTY REALIZACJI projektu wzrosłyby wykładniczo. Potrzebujemy pewnych zasad i strategii, aby zoptymalizować nakład pracy związany z testowaniem. Spróbuj sam przekonać się, które zasady i strategie sprawdzają się najlepiej w tym przypadku. 

Jakie są popularne mity na temat zasad testowania oprogramowania?

Mimo że siedem zasad jest powszechnie akceptowanych, w praktykach QA krąży wiele mitów, które wprowadzają zamieszanie. Oto najczęstsze nieporozumienia i szybkie rozwiązania:

  1. Mit: Więcej testów zawsze oznacza wyższą jakość oprogramowania.
    Rzeczywistość: Jakość zależy od kontekstu, zasięgu i walidacji wymagań, a nie tylko od ilości testów.
  2. Mit: Testowanie automatyczne zastępuje potrzebę testowania ręcznego.
    Rzeczywistość: Automatyzacja zwiększa wydajność, jednak ręczne testowanie eksploracyjne nadal pozostaje niezbędne.
  3. Mit: Zasady służą jedynie celom informacyjnym, nie mają zastosowania praktycznego.
    Rzeczywistość: Doświadczeni testerzy stosują zasady codziennie, często nieświadomie, w celu projektowania skutecznych strategii.

Podsumowanie 

siedem zasad testowania oprogramowania zapewniają solidną podstawę do projektowania skutecznych strategii zapewniania jakości. Przypominają nam, że testowanie nie polega na udowadnianiu doskonałości oprogramowania, ale na redukcja ryzyka, wczesne wykrywanie usterek i zapewnienie wartości biznesowej.

Stosując te zasady — takie jak koncentrowanie się na klastrach błędów, unikanie wyczerpujących testów i weryfikowanie rzeczywistych potrzeb użytkowników — zespoły ds. zapewnienia jakości mogą dostarczać aplikacje wyższej jakości, optymalizując jednocześnie czas i zasoby.

Dla osób uczących się i profesjonalistów opanowanie tych zasad zapewnia lepsza komunikacja z interesariuszami, inteligentniejsze planowanie testów i lepsze wyniki projektu.

👉 Aby zanurzyć się głębiej, zbadaj Samouczek testowania oprogramowania Guru99, gdzie znajdziesz praktyczne przykłady, zaawansowane strategie i praktyczne przewodniki, które pomogą Ci stać się skuteczniejszym testerem.

Najczęściej zadawane pytania:

Istnieje 7 zasad: testowanie ujawnia obecność defektów, dokładne testowanie jest niemożliwe, wczesne testowanie pozwala obniżyć koszty, występuje grupowanie defektów, występuje paradoks pestycydów, testowanie zależy od kontekstu, a błąd braku błędów ostrzega, że ​​naprawienie błędów nie gwarantuje sukcesu.

Oznacza to, że 80% defektów zazwyczaj znajduje się w 20% modułów. Koncentrując się na obszarach najbardziej podatnych na błędy, testerzy optymalizują czas, szybciej wykrywają krytyczne problemy i maksymalizują wydajność testowania.

Powtarzanie tych samych przypadków testowych ostatecznie prowadzi do wykrycia mniejszej liczby nowych błędów. Ten scenariusz nazywany jest „paradoksem pestycydów”. Tak jak szkodniki opierają się pestycydom, tak oprogramowanie adaptuje się do powtarzanych testów. Aby wykryć ukryte defekty, testerzy muszą stale przeglądać, aktualizować i dywersyfikować przypadki testowe.

Klastrowanie defektów uwzględnia fakt, że większość defektów koncentruje się w kilku ryzykownych obszarach. Priorytetyzacja tych newralgicznych punktów pozwala testerom szybciej wykrywać krytyczne problemy, efektywniej alokować zasoby i poprawiać ogólne pokrycie testami tam, gdzie jest to najbardziej potrzebne.