Model prototypowy w inżynierii oprogramowania

Fazy ​​modelu prototypowania

Model prototypowania składa się z następujących sześciu faz SDLC:

Krok 1: Gromadzenie i analiza wymagań

Model prototypowy rozpoczyna się od analizy wymagań. Na tym etapie szczegółowo definiowane są wymagania stawiane systemowi. W trakcie tego procesu przeprowadza się wywiady z użytkownikami systemu, aby dowiedzieć się, czego oczekują od systemu.

Krok 2: Szybki projekt

Druga faza to projekt wstępny lub projekt szybki. Na tym etapie powstaje prosty projekt systemu. Nie jest to jednak projekt kompletny. Daje użytkownikowi krótkie wyobrażenie o systemie. Szybkie projektowanie pomaga w opracowaniu prototypu.

Krok 3: Zbuduj prototyp

W tej fazie na podstawie informacji zebranych podczas szybkiego projektowania projektowany jest rzeczywisty prototyp. Jest to mały działający model wymaganego systemu.

Krok 4: Wstępna ocena użytkownika

Na tym etapie proponowany system zostaje przedstawiony klientowi do wstępnej oceny. Pomaga poznać mocne i słabe strony działającego modelu. Komentarze i sugestie są zbierane od klienta i przekazywane programiście.

Krok 5: Udoskonalanie prototypu

Jeśli użytkownik nie jest zadowolony z obecnego prototypu, należy go udoskonalić zgodnie z opiniami i sugestiami użytkownika.

Faza ta nie zakończy się, dopóki nie zostaną spełnione wszystkie wymagania określone przez użytkownika. Gdy użytkownik jest zadowolony z opracowanego prototypu, na podstawie zatwierdzonego prototypu końcowego tworzony jest końcowy system.

Krok 6: Wdrożenie produktu i utrzymanie

Po opracowaniu ostatecznego systemu na podstawie ostatecznego prototypu, jest on dokładnie testowany i wdrażany do produkcji. System przechodzi rutynową konserwację w celu zminimalizowania przestojów i zapobiegania awariom na dużą skalę.

Rodzaje modeli prototypowych

Cztery typy modeli prototypowych to:

1. Prototypy szybkiego wyrzucania
2. Ewolucyjny prototyp
3. Prototyp przyrostowy
4. Ekstremalny prototyp

Prototyp szybkiego wyrzucania

Szybkie wyrzucanie opiera się na wymogu wstępnym. Jest szybko rozwijany, aby pokazać, jak wymaganie będzie wyglądać wizualnie. Informacje zwrotne od klienta pomagają wprowadzić zmiany w wymaganiach, a prototyp jest tworzony ponownie do momentu ustalenia podstawy wymagania.

W tej metodzie opracowany prototyp zostanie odrzucony i nie będzie częścią ostatecznie zaakceptowanego prototypu. Technika ta jest przydatna do odkrywania pomysłów i uzyskiwania natychmiastowych informacji zwrotnych na temat wymagań klientów.

Prototypowanie ewolucyjne

Tutaj opracowany prototyp jest stopniowo udoskonalany w oparciu o opinie klientów, aż do ostatecznej akceptacji. Pomaga zaoszczędzić czas i wysiłek. Dzieje się tak dlatego, że opracowywanie prototypu od podstaw dla każdej interakcji w procesie może czasami być bardzo frustrujące.

Ten model jest pomocny w przypadku projektu, który wykorzystuje nową technologię, która nie jest dobrze zrozumiana. Jest również używany w przypadku złożonych projektów, w których każda funkcjonalność musi zostać sprawdzona raz. Jest pomocny, gdy wymaganie nie jest stabilne lub nie jest jasno zrozumiane na etapie początkowym.

Prototypowanie przyrostowe

W prototypowaniu przyrostowym produkt końcowy jest dzielony na różne małe prototypy i opracowywany indywidualnie. Ostatecznie różne prototypy są łączone w jeden produkt. Ta metoda pomaga skrócić czas przekazywania informacji zwrotnej między użytkownikiem a zespołem tworzącym aplikację.

Ekstremalne prototypowanie

Metoda ekstremalnego prototypowania jest najczęściej używana do tworzenia stron internetowych. Składa się z trzech następujących po sobie faz.

1. Podstawowy prototyp wraz z całą istniejącą stroną prezentowany jest w formacie HTML.
2. Możesz symulować proces danych za pomocą prototypowej warstwy usług.
3. Usługi są wdrażane i integrowane w ostatecznym prototypie.

Najlepsze praktyki prototypowania

Oto kilka rzeczy, na które należy zwrócić uwagę podczas procesu prototypowania:

• Powinieneś używać Prototypowania, gdy wymagania są niejasne
• Ważne jest, aby wykonać zaplanowane i kontrolowane prototypowanie.
• Aby dotrzymać terminu realizacji projektu i uniknąć kosztownych opóźnień, niezbędne są regularne spotkania.
• Użytkownicy i projektanci powinni być świadomi problemów i pułapek związanych z prototypowaniem.
• Na bardzo wczesnym etapie trzeba zatwierdzić prototyp i dopiero wtedy pozwolić zespołowi przejść do kolejnego kroku.
• W przypadku metody prototypowania oprogramowania nie należy obawiać się zmiany wcześniejszych decyzji, jeśli zajdzie potrzeba wdrożenia nowych pomysłów.
• Dla każdej wersji należy wybrać odpowiednią wielkość kroku.
• Wdrażaj ważne funkcje na wczesnym etapie, aby w przypadku braku czasu nadal mieć wartościowy system

Zalety modelu prototypowego

Oto ważne zalety/korzyści stosowania modeli prototypowania:

• Użytkownicy aktywnie uczestniczą w rozwoju. Dlatego błędy można wykryć już na początkowym etapie procesu tworzenia oprogramowania.
• Można zidentyfikować brakujące funkcjonalności, co pomaga zmniejszyć ryzyko awarii, ponieważ prototypowanie jest również uważane za działanie zmniejszające ryzyko.
• Pomaga członkowi zespołu skutecznie się komunikować
• Zadowolenie klienta istnieje, ponieważ klient może poczuć produkt na bardzo wczesnym etapie.
• Nie będzie prawie żadnej szansy na odrzucenie oprogramowania.
• Szybsza informacja zwrotna od użytkowników pomaga w opracowywaniu lepszych rozwiązań w zakresie tworzenia oprogramowania.
• Umożliwia klientowi porównanie, czy kod oprogramowania jest zgodny ze specyfikacją oprogramowania.
• Pomaga znaleźć brakującą funkcjonalność w systemie.
• Określa również funkcje złożone i trudne.
• Zachęca do innowacyjności i elastycznego projektowania.
• Jest to prosty model, więc łatwo go zrozumieć.
• Do zbudowania modelu nie potrzeba wyspecjalizowanych ekspertów
• Prototyp służy jako podstawa do opracowania specyfikacji systemu.
• Prototyp pozwala lepiej poznać potrzeby klienta.
• Prototypy można zmieniać, a nawet odrzucać.
• Prototyp służy również jako podstawa specyfikacji operacyjnych.
• Prototypy mogą oferować wczesne szkolenie przyszłym użytkownikom systemu oprogramowania.

Wady modelu prototypowego

Oto ważne wady/wady modelu prototypowego:

• Prototypowanie to proces powolny i czasochłonny.
• Koszt opracowania prototypu to całkowita strata, ponieważ prototyp ostatecznie zostaje wyrzucony.
• Prototypowanie może zachęcać do nadmiernych żądań zmian.
• Czasami klienci mogą nie chcieć uczestniczyć w cyklu iteracji przez dłuższy czas.
• Podczas każdorazowej oceny prototypu przez klienta może występować zbyt wiele różnic w wymaganiach dotyczących oprogramowania.
• Słaba dokumentacja ze względu na zmieniające się wymagania klientów.
• Twórcom oprogramowania bardzo trudno jest dostosować się do wszystkich zmian wymaganych przez klientów.
• Klient po zobaczeniu wczesnego prototypu modelu może pomyśleć, że już niedługo otrzyma gotowy produkt.
• Klient może stracić zainteresowanie produktem końcowym, gdy nie będzie zadowolony z pierwotnego prototypu.
• Programiści, którzy chcą szybko budować prototypy, mogą w rezultacie stworzyć rozwiązania programistyczne niespełniające standardów.

Podsumowanie

• W inżynierii oprogramowania metodologia prototypów to model tworzenia oprogramowania, w którym prototyp jest budowany, testowany, a następnie przerabiany w razie potrzeby, aż do uzyskania akceptowalnego prototypu.
• 1) Gromadzenie i analiza wymagań, 2) Szybki projekt, 3) Zbudowanie prototypu, 4) Wstępna ocena użytkownika, 5) Udoskonalenie prototypu, 6) Wdrożenie produktu i utrzymanie; to 6 kroków procesu prototypowania
• Typy modeli prototypowych to 1) prototypy szybkiego wyrzucenia 2) prototyp ewolucyjny 3) prototyp przyrostowy 4) prototyp ekstremalny
• Regularne spotkania są niezbędne, aby utrzymać projekt w terminie i uniknąć kosztownych opóźnień w podejściu do prototypowania.
• Można zidentyfikować brakujące funkcjonalności, co pomaga zmniejszyć ryzyko awarii, ponieważ prototypowanie jest również uważane za działanie zmniejszające ryzyko w SDLC.
• Prototypowanie może zachęcać do nadmiernych żądań zmian.