Proces rozwoju MIS z cyklem życia rozwoju systemu

Oprogramowanie jest jednym z głównych elementów systemu informacji zarządczej. Część oprogramowania używanego w systemie MIS jest już dostępna. Należą do nich pakiety takie jak programy arkuszy kalkulacyjnych, aplikacje bazodanowe itp.

Są jednak czasy, gdy gotowe oprogramowanie nie spełnia wymagań biznesowych. Rozwiązaniem tego problemu jest oprogramowanie wykonane na zamówienie.

W tym samouczku skupimy się na metodologiach używanych do tworzenia oprogramowania niestandardowego.

Interesariusze w rozwoju systemów informatycznych

W typowym rozwoju systemu informacyjnego zwykle uczestniczy trzech interesariuszy, a mianowicie:

• użytkownicy – To użytkownicy korzystają z systemu po jego opracowaniu do wykonywania swoich codziennych zadań.
• Sponsorzy projektu – ta kategoria interesariuszy odpowiada za finansową stronę projektu i zapewnienie jego realizacji.
• Programiści – do tej kategorii zaliczają się zazwyczaj analitycy systemowi i programiści. Analitycy systemowi są odpowiedzialni za zbieranie wymagań użytkowników i pisanie wymagań systemowych. Programiści opracowują wymagany system w oparciu o wymagania systemowe opracowane przez analityków systemowych.

Najważniejszymi interesariuszami projektu są użytkownicy. Aby projekt został uznany za ukończony, użytkownicy muszą go zaakceptować i wykorzystać. Jeśli użytkownicy nie zaakceptują systemu, projekt jest porażką.

MIS w analizie i projektowaniu systemów

Analiza i projektowanie systemów odnosi się do dwóch ściśle powiązanych dyscyplin Analiza systemu i projekt systemu.

• Analiza systemu zajmuje się zrozumieniem celów biznesowych, celów i rozwojem procesów biznesowych. Końcowym produktem analizy systemów są specyfikacje systemów.
• Projekt systemu wykorzystuje dane wyjściowe z analizy systemu jako swoje dane wejściowe. Głównym celem projektowania systemu jest interpretacja wymagań systemowych w postaci projektów architektonicznych, logicznych i fizycznych sposobu implementacji systemu informacyjnego.

Analiza i projektowanie zorientowane obiektowo w MIS

Analiza i projektowanie obiektowe (OOAD) jest ściśle powiązane z analizą i projektowaniem systemów. Główna różnica między analizą i projektowaniem obiektowym (OOAD) a analizą i projektowaniem systemów polega na tym, że OOAD wykorzystuje obiekty do reprezentowania bytów ze świata rzeczywistego.

Analiza i projektowanie obiektowe wykorzystuje modelowanie wizualne w celu poprawy komunikacji pomiędzy wszystkimi zainteresowanymi stronami i tworzenia produktów wysokiej jakości.

Obiekt to reprezentacja jednostki ze świata rzeczywistego, takiej jak klient, produkt, pracownik itp. Unified Modeling Language (UML) to język ogólnego przeznaczenia używany do tworzenia projektów wizualnych systemu.

Na poniższym rysunku przedstawiono przykładowy diagram UML, który pokazuje interakcję użytkowników z systemem punktu sprzedaży

Cykl życia rozwoju systemu (SDLC) w MIS

Kolekcja cykl życia rozwoju systemu odnosi się do przetwarzania planowania, tworzenia, testowania i wdrażania systemu informacyjnego. Głównym celem cyklu życia rozwoju systemu jest stworzenie wysokiej jakości systemów informatycznych, które spełniają lub przekraczają oczekiwania użytkowników w określonym budżecie i ramach czasowych.

Aby osiągnąć ten cel, SDLC wykorzystuje szereg metodologii rozwoju. W kolejnych sekcjach omówione zostaną niektóre z najpopularniejszych metodologii programowania.

Model wodospadu w MIS

Kolekcja Model wodospadu wykorzystuje sekwencyjny model projektowania. Następny etap rozpoczyna się dopiero po zakończeniu poprzedniego. Pierwszy etap rysowany jest zazwyczaj na górze, kolejne etapy na dole i po lewej stronie na dole. Tworzy to strukturę przypominającą wodospad i stąd wzięła się nazwa.

Głównym celem modelu wodospadu jest

• Planowanie
• Planowanie czasu
• Budżetowanie i
• Wdrożenie całego systemu od razu

Model kaskadowy jest idealny, gdy wymagania użytkownika są jasno zrozumiałe i nie oczekuje się, że ulegną radykalnej zmianie w trakcie rozwoju systemu informacyjnego. Model kaskady jest idealny w sytuacjach, gdy projekt ma ustalony zakres, ustalone ramy czasowe i stałą cenę.

Największym wyzwaniem modelu kaskadowego jest przystosowanie się do zmian. Uwzględnienie nowych wymagań użytkowników nie jest łatwe.

Zwinne podejście do rozwoju MIS

Zwinne metodyki rozwoju to alternatywna metodologia dla tradycyjnego zarządzania projektami, która promuje adaptacyjne planowanie, ewolucyjny rozwój, wczesne dostarczanie produktów, ciągłe doskonalenie oraz zachęca do szybkiej i elastycznej reakcji na zmiany.

W terminologii Agile sprint to ściśle określone zadanie, które należy wykonać w określonym czasie. Sprint cele i czasy trwania są ustalane przez klientów i zespół programistów. Wszyscy interesariusze muszą spotkać się osobiście, aby uzyskać opinię na temat sprintu, zanim będą mogli przejść do następnego sprintu, jeśli taki będzie.

Zwinne metodologie zwykle podążają za manifestem Agile. Manifest Agile opiera się na następujących dwunastu (12) zasadach:

1. Zadowolenie klienta poprzez wczesną i ciągłą dostawę oprogramowania
2. Przyjmowanie zmian w wymaganiach na każdym etapie projektu
3. Częste wydania działającego oprogramowania, zwykle co tydzień
4. Współpraca ludzi biznesu i programistów podczas pracy nad projektem
5. Projekty budowane wokół zmotywowanych i zaufanych osób
6. Skuteczne i skuteczne spotkania twarzą w twarz
7. Postęp mierzony jest w oparciu o działające oprogramowanie
8. Zrównoważony rozwój, sponsorzy, użytkownicy i programiści powinni być w stanie utrzymać stałe tempo w nieskończoność
9. Ciągła dbałość o doskonałość techniczną i dobry projekt zwiększają zwinność.
10. Prostota
11. Samoorganizujące się zespoły
12. W regularnych odstępach czasu zespół zastanawia się, jak zwiększyć efektywność, a następnie odpowiednio dostosowuje swoje zachowanie.

Poniższy diagram ilustruje sposób wdrażania zwinnych metodyk programistycznych.

Prototypowanie w MIS

Prototyp to półfunkcjonalny model symulacyjny rzeczywistego systemu, który ma zostać opracowany. Metodologie opracowywania prototypów wykorzystują prototypy. Prototypy pozwalają zarówno programistom, jak i użytkownikom na wcześniejsze uzyskanie informacji zwrotnej.

Prototypowanie ułatwia użytkownikom określenie ich wymagań, a programistom zrozumienie wymagań użytkowników dzięki prototypom. Metodologia prototypowania polega na identyfikacji podstawowych wymagań systemowych, zwłaszcza danych wejściowych i wyjściowych systemu. Wymagania te są następnie wykorzystywane do tworzenia modelu symulacyjnego, z którym użytkownicy mogą wchodzić w interakcję i przekazywać informacje zwrotne. Informacje zwrotne od użytkowników są wykorzystywane do ulepszania prototypu i podejmowania innych ważnych decyzji, takich jak kalkulacja kosztów projektu i wykonalne harmonogramy.

Poniższy diagram ilustruje etapy prototypowania

Podsumowanie

Rozwój systemów informatycznych odnosi się do metodologii i etapów związanych z opracowywaniem nowego systemu informacyjnego lub modernizacją istniejącego systemu w celu spełnienia zmieniających się wymagań użytkowników.

Krótko mówiąc, metodologia rozwoju musi najpierw zidentyfikować i zrozumieć problem z istniejącym systemem i znaleźć rozwiązanie, które rozwiąże problem.

Wybrana metodologia zależy od charakteru projektu i wymagań użytkownika.

• Model wodospadu jest idealny, gdy nie przewiduje się, aby projekt miał wiele zmienić
• Chociaż metodologie takie jak Agile, Prototypowanie itp. są idealne, gdy oczekuje się, że projekt ulegnie zmianie w trakcie rozwoju, a zmiany muszą zostać uwzględnione.