Model TCP/IP a model OSI – różnica między nimi

Kluczowa różnica między modelem TCP/IP i OSI

  • OSI ma 7 warstw, podczas gdy TCP/IP ma 4 warstwy.
  • Model OSI to model logiczny i koncepcyjny, który definiuje komunikację sieciową wykorzystywaną przez systemy otwarte na wzajemne połączenia i komunikację z innymi systemami. Z drugiej strony protokół TCP/IP pomaga określić, w jaki sposób konkretny komputer powinien być podłączony do Internetu i w jaki sposób można przesyłać dane między nimi.
  • Nagłówek OSI ma 5 bajtów, podczas gdy rozmiar nagłówka TCP/IP wynosi 20 bajtów.
  • OSI odnosi się do wzajemnych połączeń systemów otwartych, natomiast TCP/IP odnosi się do Transmission Protokół kontrolny.
  • OSI stosuje podejście pionowe, podczas gdy TCP/IP stosuje podejście poziome.
  • Model OSI, warstwa transportowa, jest zorientowana wyłącznie połączeniowo, podczas gdy model TCP/IP jest zarówno zorientowany połączeniowo, jak i bezpołączeniowy.
  • Model OSI jest rozwijany przez ISO (International Standard Organisation), natomiast model TCP jest rozwijany przez ARPANET (Advanced Research Project Agency Network).
  • Model OSI pomaga ujednolicić router, przełącznik, płytę główną i inny sprzęt, podczas gdy protokół TCP/IP pomaga ustanowić połączenie między różnymi typami komputerów.

Różnica między modelem TCP/IP i OSI

Co to jest model OSI?

Kolekcja Model OSI to model logiczny i koncepcyjny definiujący komunikację sieciową wykorzystywaną przez systemy otwarte na wzajemne połączenia i komunikację z innymi systemami. Open System Interconnection (model OSI) definiuje również sieć logiczną i skutecznie opisuje przesyłanie pakietów komputerowych przy użyciu różnych warstw protokołów.

Co to jest model TCP/IP?

TCP / IP pomaga określić, jak konkretny komputer powinien być podłączony do Internetu i jak można przesyłać dane między nimi. Pomaga utworzyć sieć wirtualną, gdy wiele sieci komputerowych jest połączonych ze sobą.

TCP/IP oznacza Transmission Protokół kontrolny/protokół internetowy. Został specjalnie zaprojektowany jako model zapewniający wysoce niezawodny i kompleksowy strumień bajtów w zawodnej sieci.

Model TCP/IP

Historia modelu OSI

Oto kilka ważnych punktów orientacyjnych z historii modelu OSI:

  • Pod koniec lat 1970. ISO przeprowadziła program mający na celu opracowanie ogólnych standardów i metod tworzenia sieci.
  • W 1973 roku w Wielkiej Brytanii w ramach eksperymentalnego systemu komutacji pakietów zidentyfikowano potrzebę zdefiniowania protokołów wyższego poziomu.
  • W roku 1983 model OSI miał początkowo stanowić szczegółową specyfikację rzeczywistych interfejsów.
  • W 1984 roku architektura OSI została formalnie przyjęta przez ISO jako standard międzynarodowy.

Historia protokołu TCP/IP

Oto kilka ważnych punktów orientacyjnych w historii protokołu TCP/IP:

  • W 1974 roku Vint Cerf i Bob Kahn opublikowali artykuł „A Protocol for Packet Network Interconnection”, który opisuje model TCP/IP.
  • Do roku 1978 testy i dalszy rozwój tego języka doprowadziły do ​​powstania nowego zestawu protokołów zwanego TCP/IP.
  • W 1982 roku zdecydowano, że protokół TCP/IP powinien zostać zastąpiony przez NCP jako standardowy język ARPAnet.
  • 1 stycznia 1983 roku ARPAnet przeszedł na protokół TCP/IP,
  • ARPAnet zakończył swoje istnienie w 1990 roku. Od tego czasu Internet wyrósł z korzeni ARPAnet, a protokół TCP/IP ewoluował, aby sprostać zmieniającym się wymaganiom Internetu.

Charakterystyka modelu OSI

Oto kilka ważnych cech modelu OSI:

  • Warstwę należy tworzyć tylko tam, gdzie wymagany jest określony poziom abstrakcji.
  • Funkcja każdej warstwy powinna zostać wybrana zgodnie z międzynarodowymi standardami protokołów.
  • Liczba warstw powinna być duża, aby oddzielne funkcje nie były umieszczane na tej samej warstwie. Jednocześnie powinna być wystarczająco mała, aby architektura nie stała się zbyt skomplikowana.
  • W modelu OSI każda warstwa opiera się na następnej, niższej warstwie, która wykonuje prymitywne funkcje. Każdy poziom powinien być w stanie świadczyć usługi następnej wyższej warstwie.
  • Zmiany dokonane w jednej warstwie nie powinny wymagać zmian w innych warstwach.

Charakterystyka Model TCP/IP

Oto podstawowe cechy protokołu TCP/IP:

  • Wsparcie dla elastycznej architektury
  • Dodawanie większej liczby systemów do sieci jest łatwe.
  • W protokole TCP/IP sieć pozostaje nienaruszona, dopóki komputer źródłowy i docelowy nie będą działać prawidłowo.
  • TCP jest protokołem zorientowanym na połączenie.
  • TCP zapewnia niezawodność i gwarantuje, że dane, które napływają poza kolejnością, zostaną uporządkowane.
  • TCP umożliwia wdrożenie kontroli przepływu, dzięki czemu nadawca nigdy nie zasypuje odbiorcy danymi.

Różnica między modelem TCP/IP i OSI

Oto kilka ważnych różnic między modelem OSI i TCP/IP:

Model OSI Model TCP/IP
Został opracowany przez ISO (Międzynarodową Organizację Normalizacyjną) Jest rozwijany przez ARPANET (sieć agencji zaawansowanych projektów badawczych).
Model OSI zapewnia wyraźne rozróżnienie między interfejsami, usługami i protokołami. W protokole TCP/IP nie ma żadnych wyraźnych punktów rozróżnienia pomiędzy usługami, interfejsami i protokołami.
OSI odnosi się do wzajemnych połączeń systemów otwartych. TCP odnosi się do Transmission Protokół kontrolny.
OSI wykorzystuje warstwę sieciową do definiowania standardów routingu i protokołów. Protokół TCP/IP korzysta wyłącznie z warstwy internetowej.
OSI stosuje podejście pionowe. Protokół TCP/IP opiera się na podejściu horyzontalnym.
Warstwy OSI mają siedem warstw. TCP/IP ma cztery warstwy.
W modelu OSI warstwa transportowa jest zorientowana wyłącznie połączeniowo. Warstwa modelu TCP/IP jest zarówno połączeniowa, jak i bezpołączeniowa.
W modelu OSI warstwa łącza danych i warstwa fizyczna są oddzielnymi warstwami. W protokole TCP łącze fizyczne i łącze danych są łączone w jedną warstwę host-sieć.
Warstwy sesji i prezentacji są częścią modelu OSI. W modelu TCP nie ma warstwy sesji i prezentacji.
Zdefiniowano go po pojawieniu się Internetu. Zostało ono zdefiniowane przed pojawieniem się Internetu.
Minimalny rozmiar nagłówka OSI wynosi 5 bajtów. Minimalny rozmiar nagłówka to 20 bajtów.

Zalety modelu OSI

Oto główne korzyści/zalety stosowania modelu OSI:

  • Pomaga w standaryzacji routera, przełącznika, płyty głównej i innego sprzętu
  • Zmniejsza złożoność i standaryzuje interfejsy
  • Ułatwia inżynierię modułową
  • Pomaga zapewnić interoperacyjną technologię
  • Pomaga przyspieszyć ewolucję
  • Protokoły można zastąpić nowymi protokołami w przypadku zmiany technologii.
  • Zapewnij wsparcie dla usług połączeniowych i usług bezpołączeniowych.
  • Jest to standardowy model w sieciach komputerowych.
  • Obsługuje usługi bezpołączeniowe i zorientowane na połączenie.
  • Zapewnia elastyczność dostosowania do różnych typów protokołów.

Zalety protokołu TCP/IP

Oto zalety/korzyści korzystania z modelu TCP/IP:

  • Pomaga w ustanawianiu/konfigurowaniu połączenia pomiędzy różnymi typami komputerów.
  • Działa niezależnie od systemu operacyjnego.
  • Obsługuje wiele protokołów routingu.
  • Umożliwia komunikację między organizacjami.
  • Model TCP/IP charakteryzuje się wysoce skalowalną architekturą klient-serwer.
  • Można nim sterować niezależnie.
  • Obsługuje kilka protokołów routingu.
  • Można go wykorzystać do nawiązania połączenia pomiędzy dwoma komputerami.

Wady modelu OSI

Oto kilka wad/wad korzystania z modelu OSI:

  • Dopasowywanie protokołów jest żmudnym zadaniem.
  • Można go używać jedynie jako modelu referencyjnego.
  • Nie definiuje żadnego konkretnego protokołu.
  • W modelu warstwy sieci OSI niektóre usługi są duplikowane w wielu warstwach, np. w warstwach transportu i łącza danych
  • Warstwy nie mogą pracować równolegle, ponieważ każda warstwa musi czekać na uzyskanie danych z poprzedniej warstwy.

Wady protokołu TCP/IP

Oto kilka wad stosowania modelu TCP/IP:

  • TCP/IP to skomplikowany model do skonfigurowania i zarządzania.
  • Płytki/narzut protokołu TCP/IP jest wyższy niż IPX (Internetwork Packet Exchange).
  • W tym modelu warstwa transportowa nie gwarantuje dostarczenia pakietów.
  • Zastąpienie protokołu w TCP/IP nie jest łatwe.
  • Nie ma wyraźnego oddzielenia od usług, interfejsów i protokołów.