Różnica między DDL i DML w DBMS

Kluczowe różnice między DDL a DML

  • Język definicji danych (DDL) pomaga zdefiniować strukturę lub schemat bazy danych, natomiast język manipulacji danymi (polecenie DML) umożliwia zarządzanie danymi przechowywanymi w bazie danych.
  • Komenda DDL służy do tworzenia schematu bazy danych, natomiast komenda DML służy do wypełniania bazy danych i manipulowania nią
  • Porównując DDL i DML, instrukcje DDL wpływają na całą tabelę, podczas gdy polecenia DML wpływają tylko na jeden lub więcej wierszy.
  • W DDL nie można wycofać instrukcji SQL, natomiast w DML można wycofać instrukcję SQL.
  • DDL jest metodą deklaratywną, natomiast DML jest metodą imperatywną.
  • Ważne polecenia DDL to: 1) CREATE, 2) ALTER, 3) DROP, 4) TRUNCATE itp., natomiast ważnymi poleceniami DML są: 1) INSERT, 2) UPDATE, 3) DELETE, 4) MERGE itp.
Różnica między DDL i DML w DBMS
Różnica między DDL i DML w DBMS

Tutaj przeanalizowałem różnicę między DDL i DML i kompleksowo ocenię ich zalety i wady.

Co to jest DDL?

Język definicji danych pomaga zdefiniować strukturę lub schemat bazy danych. Polecenia DDL pomagają w tworzeniu struktury bazy danych i innych obiektów bazy danych. Jego polecenia są automatycznie zatwierdzane, więc zmiany są trwale zapisywane w bazie danych. Pełna forma DDL to język definicji danych.

Polecenia DDL

Pięć typów poleceń DDL to:

TWORZENIE

Instrukcje CREATE służą do zdefiniowania schematu struktury bazy danych:

Składnia:

CREATE TABLE TABLE_NAME (COLUMN_NAME DATATYPES[,....]); 

Na przykład:

Create database university;
Create table students;
Create view for_students;

DROP

Polecenia Drops usuwają tabele i bazy danych z RDBMS.

Składnia:

DROP TABLE ;  

Na przykład:

Drop object_type object_name;
Drop database university;
Drop table student;

ZMIANA

Polecenie Alters umożliwia zmianę struktury pliku baza danych.

Składnia:

Aby dodać nową kolumnę w tabeli

ALTER TABLE table_name ADD column_name COLUMN-definition;  

Aby zmodyfikować istniejącą kolumnę w tabeli:

ALTER TABLE MODIFY(COLUMN DEFINITION....); 

Na przykład:

Alter table guru99 add subject varchar;

ŚCIĘTY

Polecenie to służy do usunięcia wszystkich wierszy tabeli i zwolnienia miejsca zawierającego tabelę.

Składnia:

TRUNCATE TABLE table_name;  

Przykład:

TRUNCATE table students;

Przykład polecenia DDL

TWORZENIE

Składnia:

CREATE TABLE tableName
( 
  column_1 datatype [ NULL | NOT NULL ],
  column_2 datatype [ NULL | NOT NULL ],
  ...
);

Tutaj,

  • Parametr tableName oznacza nazwę tabeli, którą zamierzasz utworzyć.
  • Parametry kolumna_1, kolumna_2… oznaczają kolumny, które mają zostać dodane do tabeli.
  • Kolumnę należy określić jako NULL lub NOT NULL. Jeśli nie określisz, SQL Server domyślnie przyjmie wartość NULL

Przykład:

CREATE TABLE Students
(
Student_ID Int,
Student_Name Varchar(10)
)

ZMIANA

Składnia:

Alter TABLE <Table name> ADD Column1 datatype, Column2 datatype;

Przykład:

ALTER TABLE University.Students_Name ADD Course_Duration VARCHAR(20);

DROP

Składnia:

DROP TABLE <tableName>;

Parametr tableName jest nazwą tabeli, która ma zostać usunięta.

Przykład:

DROP TABLE COURSE_NAMES;

Dlaczego używamy poleceń DDL?

Tutaj wyjaśnię, dlaczego wolimy metodę DDL:

  • Umożliwia przechowywanie udostępnionych danych
  • Niezależność danych poprawiła integralność
  • Pozwala wielu użytkownikom
  • Lepsze bezpieczeństwo i efektywny dostęp do danych

Co to jest DML?

Polecenia DML pozwalają na zarządzanie danymi przechowywanymi w bazie danych, chociaż polecenia DML nie są automatycznie zatwierdzane. Ponadto nie są trwałe. Tak więc możliwe jest cofnięcie operacji. Pełna forma DML to Data Manipulation Language.

Polecenia DML

Chciałbym podkreślić kilka ważnych poleceń DML:

  • INSERT
  • Aktualizacja
  • DELETE

INSERT

Jest to instrukcja będąca zapytaniem SQL. Polecenie to służy do wstawiania danych do wiersza tabeli.

Składnia:

INSERT INTO TABLE_NAME  (col1, col2, col3,.... col N)  
VALUES (value1, value2, value3, .... valueN);  
Or 
INSERT INTO TABLE_NAME    
VALUES (value1, value2, value3, .... valueN);    

Na przykład:

INSERT INTO students (RollNo, FIrstName, LastName) VALUES ('60', 'Tom', 'Erichsen');

Aktualizacja

To polecenie służy do aktualizacji lub modyfikacji wartości kolumny w tabeli.

Składnia:

UPDATE table_name SET [column_name1= value1,...column_nameN = valueN] [WHERE CONDITION]   

Na przykład:

UPDATE students    
SET FirstName = 'Jhon', LastName=' Wick' 
WHERE StudID = 3;

DELETE

To polecenie służy do usuwania jednego lub większej liczby wierszy z tabeli.

Składnia:

DELETE FROM table_name [WHERE condition];

Na przykład:

DELETE FROM students 
WHERE FirstName = 'Jhon';

Przykład polecenia DML

INSERT

In PL / SQL, możemy wstawić dane do dowolnej tabeli za pomocą SQL polecenie WSTAW DO. To polecenie pobierze nazwę tabeli, kolumnę tabeli i wartości kolumn jako dane wejściowe i wstawi wartość do tabeli podstawowej.

Polecenie INSERT może także pobrać wartości bezpośrednio z innej tabeli przy użyciu instrukcji „SELECT”, zamiast podawać wartości dla każdej kolumny. Za pomocą instrukcji „SELECT” możemy wstawić tyle wierszy, ile zawiera tabela podstawowa.

Składnia:

BEGIN
  INSERT INTO <table_name>(<column1 >,<column2>,...<column_n>)
     VALUES(<valuel><value2>,...:<value_n>);
END;

Powyższa składnia przedstawia polecenie INSERT INTO. Nazwa tabeli i wartości są polami obowiązkowymi, natomiast nazwy kolumn nie są obowiązkowe, jeśli instrukcje wstawiania zawierają wartości dla wszystkich kolumn tabeli.

Słowo kluczowe „VALUES” jest obowiązkowe, jeśli wartości podawane są oddzielnie, jak pokazano powyżej.

Składnia:

BEGIN
  INSERT INTO <table_name>(<columnl>,<column2>,...,<column_n>)
     SELECT <columnl>,<column2>,.. <column_n> FROM <table_name2>;
END;

Powyższa składnia przedstawia polecenie INSERT INTO, które pobiera wartości bezpośrednio z pliku za pomocą polecenia WYBIERZ.

Słowo kluczowe „VALUES” nie powinno w tym przypadku występować, gdyż wartości nie są podawane osobno.

DELETE

Poniżej znajduje się składnia usuwania tabeli

Składnia:

DROP TABLE <TableName>;

Parametr TableName jest nazwą tabeli, która ma zostać usunięta.

Przykład:

DROP TABLE COURSE_NAMES;

SELECT

Aby wyświetlić dane w SQL Server, używamy instrukcji SELECT.

Składnia:

SELECT expression
FROM tableName
[WHERE condition];

Przykład:

SELECT * FROM Course;

Dlaczego używamy poleceń DML?

Oto korzyści płynące z DML, wynikające z naszego wspólnego doświadczenia:

  • Instrukcje DML umożliwiają modyfikację danych przechowywanych w bazie danych.
  • Użytkownicy mogą określić, jakie dane są potrzebne.
  • DML oferuje wiele różnych smaków i możliwości pomiędzy dostawcami baz danych.
  • Zapewnia efektywną interakcję człowieka z systemem.

Różnica między DDL i DML w DBMS

Pozwólcie, że wyjaśnię główną różnicę między poleceniami DDL i DML w DBMS:

Kluczowe różnice między DDL a DML
DDL kontra DML
Podstawa porównania DDL DML
Basic Język definicji danych (DDL) pomaga zdefiniować strukturę lub schemat bazy danych. Data Manipulation Language (polecenie DML) umożliwia zarządzanie danymi przechowywanymi w bazie danych.
Zastosowanie Polecenie DDL służy do tworzenia schematu bazy danych. Polecenie DML służy do wypełniania i manipulowania bazą danych
Kategoryzacja DDL nie jest dalej klasyfikowany. DML dzieli się na proceduralne, nie i proceduralne DML.
Zastosowania poleceń

Powszechnie używane polecenia w języku DDL to:

  • TWORZENIE
  • ZMIANA
  • DROP
  • ŚCIĘTY
  • JAK
  • PRZEMIANOWAĆ

Powszechnie używane polecenia w języku DML to:

  • INSERT
  • Aktualizacja
  • DELETE
  • MERGE
  • ZAPROSZENIE
Definiuje Definiuje kolumnę tabeli. Dodaje lub aktualizuje wiersz tabeli
Efekt Instrukcje DDL wpływają na całą tabelę. DML wpływa na jeden lub więcej wierszy.
Wycofywanie Nie można wycofać instrukcji SQL Instrukcja SQL może być wycofaniem

Jak wybrać pomiędzy DDL a DML

Zauważamy, że podczas gdy DDL służy do definiowania struktury bazy danych, DML dotyczy wyłącznie danych w niej zawartych, a każda z nich pełni krytyczną rolę.