Διαφορά μεταξύ πρωτεύοντος κλειδιού και ξένου κλειδιού

Βασικές διαφορές μεταξύ του πρωτεύοντος κλειδιού έναντι του ξένου κλειδιού

Ένας περιορισμός πρωτεύοντος κλειδιού είναι μια στήλη που προσδιορίζει μοναδικά κάθε γραμμή στον πίνακα του συστήματος διαχείρισης σχεσιακής βάσης δεδομένων, ενώ ένα ξένο κλειδί είναι μια στήλη που δημιουργεί μια σχέση μεταξύ δύο πινάκων.
Το πρωτεύον κλειδί δεν δέχεται ποτέ μηδενικές τιμές, ενώ το ξένο κλειδί μπορεί να δέχεται πολλές μηδενικές τιμές.
Μπορείτε να έχετε μόνο ένα πρωτεύον κλειδί σε έναν πίνακα, ενώ μπορείτε να έχετε πολλά ξένα κλειδιά σε έναν πίνακα.
Η τιμή του πρωτεύοντος κλειδιού δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τον γονικό πίνακα, ενώ η τιμή του ξένου κλειδιού μπορεί να αφαιρεθεί από τον θυγατρικό πίνακα.
Καμία δύο σειρές δεν μπορούν να έχουν πανομοιότυπες τιμές για ένα πρωτεύον κλειδί. Από την άλλη πλευρά, ένα ξένο κλειδί μπορεί να περιέχει διπλές τιμές.
Δεν υπάρχει περιορισμός στην εισαγωγή των τιμών στη στήλη του πίνακα κατά την εισαγωγή οποιασδήποτε τιμής στον πίνακα ξένων κλειδιών. βεβαιωθείτε ότι η τιμή είναι παρούσα σε μια στήλη ενός πρωτεύοντος κλειδιού.

Διαφορά μεταξύ πρωτεύοντος κλειδιού και ξένου κλειδιού

Εδώ, έχω αναλύσει τη διαφορά μεταξύ του πρωτεύοντος και του ξένου κλειδιού και θα αξιολογήσω διεξοδικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Τι είναι το Πρωτεύον Κλειδί;

Ένας περιορισμός πρωτεύοντος κλειδιού είναι μια στήλη ή μια ομάδα στηλών που προσδιορίζουν μοναδικά κάθε γραμμή στον πίνακα του συστήματος διαχείρισης σχεσιακής βάσης δεδομένων. Δεν μπορεί να είναι διπλότυπο, που σημαίνει ότι η ίδια τιμή δεν πρέπει να εμφανίζεται περισσότερες από μία φορές στον πίνακα.

Ένας πίνακας δεν μπορεί να έχει περισσότερα από ένα πρωτεύοντα κλειδιά. ο πρωτεύων κλειδί μπορεί να οριστεί σε επίπεδο στήλης ή πίνακα. Εάν δημιουργήσετε ένα σύνθετο πρωτεύον κλειδί, θα πρέπει να οριστεί σε επίπεδο πίνακα.

Παράδειγμα Πρωτεύοντος Κλειδιού

Σύνταξη:

Παρακάτω είναι η σύνταξη του Πρωτεύοντος Κλειδιού:

CREATE TABLE <Table-Name>
(
Column1 datatype,
Column2 datatype,  PRIMARY KEY (Column-Name)
.
);

Εδώ,

Table_Name είναι το όνομα του πίνακα που πρέπει να δημιουργήσετε.
Column_Name είναι το όνομα της στήλης που έχει το πρωτεύον κλειδί.

Παράδειγμα:

StudID	Ρολό Αρ	ΟΝΟΜΑ/ΕΠΩΝΥΜΟ	ΤΗΛΕΦΩΝΟ	Email
1	11	τόμος	Τιμή	abc@gmail.com
2	12	Nick	Κατασκευαστής	xyz@gmail.com
3	13	Dana	Natan	mno@yahoo.com

Στο παραπάνω παράδειγμα, δημιουργήσαμε έναν πίνακα μαθητή με στήλες όπως το StudID, το Roll No., το Όνομα, το Επώνυμο και το Email. Το StudID επιλέγεται ως πρωτεύον κλειδί επειδή μπορεί να προσδιορίσει μοναδικά άλλες σειρές στον πίνακα.

Γιατί να χρησιμοποιήσετε το πρωτεύον κλειδί;

Κατά τη διάρκεια των ετών διαχείρισης συστημάτων βάσεων δεδομένων, έχω σημειώσει αυτά τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα κατά τη χρήση ενός πρωτεύοντος κλειδιού:

Ο κύριος στόχος του πρωτεύοντος κλειδιού είναι να αναγνωρίσει κάθε εγγραφή στον πίνακα της βάσης δεδομένων.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα πρωτεύον κλειδί όταν δεν επιτρέπετε σε κάποιον να εισάγει μηδενικές τιμές.
Εάν διαγράψετε ή ενημερώσετε εγγραφές, η ενέργεια που καθορίσατε θα πραγματοποιηθεί για να διασφαλιστεί η ακεραιότητα των δεδομένων.
Εκτελέστε τη λειτουργία περιορισμού για να απορρίψετε τη λειτουργία διαγραφής ή ενημέρωσης για τον γονικό πίνακα.
Τα δεδομένα οργανώνονται σε μια ακολουθία ομαδοποιημένων ευρετηρίων όποτε οργανώνετε φυσικά έναν πίνακα DBMS.

Τι είναι το ξένο κλειδί;

Το ξένο κλειδί είναι μια στήλη που δημιουργεί μια σχέση μεταξύ δύο πινάκων. Ο σκοπός του κλειδιού εξωτερικού είναι να διατηρεί την ακεραιότητα των δεδομένων και να επιτρέπει την πλοήγηση μεταξύ δύο διαφορετικών περιπτώσεων μιας οντότητας. Λειτουργεί ως διασταύρωση μεταξύ δύο πινάκων καθώς αναφέρεται στο πρωτεύον κλειδί ενός άλλου πίνακα. Κάθε σχέση στη βάση δεδομένων θα πρέπει να υποστηρίζεται από ένα ξένο κλειδί.

Παράδειγμα ξένου κλειδιού

Σύνταξη:

Παρακάτω είναι η σύνταξη του ξένου κλειδιού:

CREATE TABLE <Table Name>( 
column1    datatype,
column2    datatype,  
constraint (name of constraint) 
FOREIGN KEY [column1, column2...] 
REFERENCES [primary key table name] (List of primary key table column) ...);

Εδώ,

Η παράμετρος Όνομα πίνακα υποδεικνύει το όνομα του πίνακα που πρόκειται να δημιουργήσετε.
Οι παράμετροι στήλη1, στήλη 2… απεικονίζουν τις στήλες που πρέπει να προστεθούν στον πίνακα.
Ένας περιορισμός υποδηλώνει το όνομα του περιορισμού που δημιουργείτε.
Οι αναφορές υποδεικνύουν έναν πίνακα με το πρωτεύον κλειδί.

Παράδειγμα:

DeptCode	Όνομα τμήματος
001	Επιστήμη
002	Αγγλικά
005	υπολογιστή

Ταυτότητα εκπαιδευτικού	Fname	Lname
B002	Δαβίδ	Προειδοποιών
B017	Sara	Ιωσήφ
B009	μικρόφωνο	Μπράντον

Στο παραπάνω παράδειγμα, έχουμε δύο πίνακες: έναν δάσκαλο και ένα τμήμα σε ένα σχολείο. Ωστόσο, δεν υπάρχει τρόπος να δείτε ποια αναζήτηση λειτουργεί σε ποιο τμήμα.

Σε αυτόν τον πίνακα, προσθέτοντας το ξένο κλειδί στο Deptcode στο όνομα του δασκάλου, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια σχέση μεταξύ των δύο πινάκων.

Ταυτότητα εκπαιδευτικού	DeptCode	Fname	Lname
B002	002	Δαβίδ	Προειδοποιών
B017	002	Sara	Ιωσήφ
B009	001	μικρόφωνο	Μπράντον

Αυτή η έννοια είναι επίσης γνωστή ως αναφορική ακεραιότητα.

Γιατί να χρησιμοποιήσετε το ξένο κλειδί;

Από ό,τι έχω δει, εδώ είναι οι σημαντικοί λόγοι για την εφαρμογή ξένων κλειδιών:

Τα ξένα κλειδιά σάς βοηθούν να μετεγκαταστήσετε οντότητες χρησιμοποιώντας ένα πρωτεύον κλειδί από τον γονικό πίνακα.
A ξένο κλειδί σας δίνει τη δυνατότητα να συνδέσετε δύο ή περισσότερους πίνακες μεταξύ τους.
Κάνει τα δεδομένα της βάσης δεδομένων σας συνεπή.
Ένα ξένο κλειδί μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιστοίχιση μιας στήλης ή ενός συνδυασμού στηλών με το πρωτεύον κλειδί σε έναν γονικό πίνακα.
Ο περιορισμός ξένου κλειδιού SQL χρησιμοποιείται για να βεβαιωθεί ότι η ακεραιότητα αναφοράς του γονέα δεδομένων ταιριάζει με τις τιμές στον θυγατρικό πίνακα.